Zaglądając do Internetu i wpisując hasło „depresja” od razu wyskakują niezliczone ilości artykułów, poradników oraz książek (tych bardziej i mniej fachowych) podejmujących ten temat. Można by pomyśleć, że o depresji napisano już wszystko i nie ma człowieka, który nie posiadałby wiedzy na temat tego czym jest depresja i jak z nią „walczyć”. Ponadto na dzień 23.02.2024 r. przypada w tym roku Światowy Dzień Walki z Depresją.
W gabinecie, w licznych rozmowach z pacjentami, klientami, dziećmi, rodzicami, ojcami, matkami, babciami, koleżankami i znajomymi często słyszę bardzo mylne komentarze związane z tym, że ktoś sobie depresję „wymyślił”, że „wystarczy przecież się więcej ruszać”, „że sam sobie jest winny” lub „sprawia innym dyskomfort”.
Pomimo wzrastającej świadomości, ciągle ucieka nam cierpienie ludzi chorujących na depresję, którzy sami z siebie, ot tak na zawołanie, NIE SĄ W STANIE zmienić swojego nastawienia do siebie, świata i innych. Dlatego o depresji warto rozmawiać i przypominać czym depresja jest, a czym nie. Między innymi dlatego, że nieleczona depresja, niezrozumiana może skończyć się samobójstwem.
Szacuje się, że w Polsce na depresję choruje około 1,5 miliona Polaków. Oznacza to, że jak staniesz w kilkuosobowej kolejce do sklepu, to znajdzie się w niej przynajmniej jedna osoba z diagnozą depresji. Natomiast jak pójdziesz do szkoły to w 20-osobowej klasie w szkole podstawowej będzie to około jedna czy dwie osoby na klasę, a w szkole średniej nawet cztery. To jest problem, który zaczyna dotykać naszych bliskich i znajomych. Coraz młodszych i coraz dotkliwiej.
Objawów depresji nie należy lekceważyć, a są nimi obniżony nastrój, utrata zdolności do odczuwania przyjemności, spadek aktywności (spowolnienie), zaburzenia snu i apetytu.
Osoby cierpiące na depresję często przeżywają nieprzyjemne emocje takie jak smutek i żal, którym towarzyszą myśli o charakterze negatywnego nastawienia do siebie, świata i innych. Często jednym z pierwszych objawów depresji jest wycofanie się z życia społecznego, niechęć do aktywności towarzyskich, wyraz twarzy przypominający maskę (bez wyraźnych zmian w mimice) oraz zmiana dotychczasowych przyzwyczajeń i zachowań.
Co jest istotne w każdej grupie wiekowej depresja może objawiać się w nieco inny sposób. U osób starszych występują zazwyczaj objawy wymienione powyżej, natomiast u dzieci i młodzieży często pojawiają się takie zachowania jak agresja, samookaleczenia i nadmierna impulsywność.
Należy pamiętać o tym, że depresja nie jest zwykłym smutkiem, czy spadkiem nastroju spowodowanym trudnym wydarzeniem życiowym (rozstaniem, utratą pracy). Jest zaburzeniem psychicznym, którego leczenie należy podjąć. Ważne jest, żeby nie ignorować objawów depresji u siebie i bliskich, gdyż wiele osób cierpiących na depresję podejmuje próby samobójcze, które mogą być udane. Stąd częste określanie depresji jako choroby śmiertelnej.
Jeżeli znasz kogoś lub u siebie zauważasz objawy depresji nie ignoruj tego, skontaktuj się z odpowiednimi specjalistami. W leczeniu depresji można korzystać zarówno z leków pomagających wyrównać nastrój, jak i pomocy psychologicznej/psychoterapeutycznej. Leczenie zależy od ustaleń specjalistów i ścieżki zdrowienia dobranej specjalnie do pacjenta i jego potrzeb.
W razie potrzeby specjaliści Zespołu Poradnictwa Specjalistycznego i Interwencji Kryzysowej Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Gliwicach odpowiedzą na Twoje pytania. Możesz również skorzystać z bezpłatnego dla mieszkańców powiatu gliwickiego poradnictwa, które może pomóc w poradzeniu sobie z trudną sytuacją i depresją.
Zadzwoń pod numery telefonu 32 332 66 77, 514 448 957 lub 514 448 959.
Artykuł sporządziła:
mgr Agnieszka Rak
Psycholog w Zespole Poradnictwa Specjalistycznego i Interwencji Kryzysowej